بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالضُّحَى ﴿۱﴾

سوگند به روشنايى روز (۱)

وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى ﴿۲﴾

سوگند به شب چون آرام گيرد (۲)

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿۳﴾

[كه] پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است (۳)

وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَى ﴿۴﴾

و قطعا آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود (۴)

وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿۵﴾

و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى (۵)

أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى ﴿۶﴾

مگر نه تو را يتيم يافت پس پناه داد (۶)

وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿۷﴾

و تو را سرگشته يافت پس هدايت كرد (۷)

وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿۸﴾

و تو را تنگدست‏ يافت و بى ‏نياز گردانيد (۸)

فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿۹﴾

و اما [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار (۹)

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿۱۰﴾

و گدا را مران (۱۰)

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾

و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى (۱۱)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾

سوگند به شب چون پرده افكند (۱)

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾

سوگند به روز چون جلوه‏ گرى آغازد (۲)

وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾

و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳)

إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾

كه همانا تلاش شما پراكنده است (۴)

فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾

اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵)

بقیه در ادامه مطلب

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾

سوگند به خورشيد و تابندگى‏ اش (۱)

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾

سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود (۲)

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند (۳)

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿۴﴾

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (۴)

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت (۵)

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد (۶)

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾

سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد (۷)

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾

سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏ اش را به آن الهام كرد (۸)

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿۹﴾

كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد (۹)

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾

و هر كه آلوده‏ اش ساخت قطعا درباخت (۱۰)

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿۱۱﴾

[قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند (۱۱)

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿۱۲﴾

آنگاه كه شقى‏ ترينشان بر[پا] خاست (۱۲)

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿۱۳﴾

پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده‏ شتر خدا و [نوبت] آب‏خوردنش را [حرمت نهيد] (۱۳)

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿۱۴﴾

و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده‏ شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد (۱۴)

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿۱۵﴾

و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد (۱۵)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾

سوگند به اين شهر (۱)

وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾

و حال آنكه تو در اين شهر جاى دارى (۲)

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾

سوگند به پدرى [چنان] و آن كسى را كه به وجود آورد (۳)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ ﴿۴﴾

براستى كه انسان را در رنج آفريده‏ ايم (۴)

أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ ﴿۵﴾

آيا پندارد كه هيچ كس هرگز بر او دست نتواند يافت (۵)

بقیه در ادامه مطلب

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْفَجْرِ ﴿۱﴾

سوگند به سپيده‏ دم (۱)

وَلَيَالٍ عَشْرٍ ﴿۲﴾

و به شبهاى دهگانه (۲)

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿۳﴾

و به جفت و تاق (۳)

وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿۴﴾

و به شب وقتى سپرى شود (۴)

هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ ﴿۵﴾

آيا در اين براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است (۵)

بقیه در ادامه مطلب

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿۱﴾

آيا خبر غاشيه به تو رسيده است (۱)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾

در آن روز چهره ‏هايى زبونند (۲)

عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿۳﴾

كه تلاش كرده رنج [بيهوده] برده‏ اند (۳)

تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿۴﴾

[ناچار] در آتشى سوزان درآيند (۴)

تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿۵﴾

از چشمه‏ اى داغ نوشانيده شوند (۵)

بقیه در ادامه مطلب

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿۱﴾

نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى (۱)

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى ﴿۲﴾

همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد (۲)

وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى ﴿۳﴾

و آنكه اندازه‏ گيرى كرد و راه نمود (۳)

وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿۴﴾

و آنكه چمنزار را برآورد (۴)

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿۵﴾

و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيره‏ گون گردانيد (۵)

بقیه در ادامه مطلب